Galeria Accademia we Florencji

Historia

Początki Galerii sięgają 1784 roku, kiedy to wielki książę Toskanii, Pietro Leopoldo, przekształcił Akademię Sztuk Projektowych we Florencji, założoną w 1563 roku przez Cosimo I de' Medici, w to, co obecnie znane jest jako Akademia Sztuk Pięknych.

Ta nowo utworzona instytucja miała swoją siedzibę w XIV-wiecznym szpitalu San Matteo, a także w klasztorze San Niccolò di Cafaggio.

Kolekcja muzeum powiększyła się po rozwiązaniu kościołów i klasztorów nakazanych przez Pietro Leopoldo w 1786 roku, a później przez Napoleona Bonaparte w 1810 roku. Niemniej jednak, kluczowy moment w historii muzeum miał miejsce w sierpniu 1873 roku, kiedy to Dawid Michała Anioła został przeniesiony z Piazza della Signoria. Ta kultowa rzeźba spędziła dziewięć lat zamknięta w drewnianej skrzyni, czekając na ukończenie Tribune, zaprojektowanej przez architekta Emilio De Fabrisa, aby ją pomieścić.

Galleria dell'Accademia, jaką znamy dzisiaj, została oficjalnie założona w 1882 roku.

Galleria dell'Accademia di Firenze szczyci się jednymi z najważniejszych na świecie kolekcji malarstwa i rzeźby, w tym dziełami Michała Anioła, w tym jego słynnym posągiem Dawida, a także bogatą gamą wczesnych włoskich obrazów.

Równie godna uwagi jest kolekcja odlewów gipsowych i modeli stworzonych przez Lorenzo Bartoliniego i jego ucznia Luigiego Pampaloniego, mieszcząca się w Gipsotece w wielkiej Salone dell'Ottocento.

Ponadto muzeum prezentuje instrumenty muzyczne należące niegdyś do wielkich książąt Toskanii, Medyceuszy i Lotaryngii, z których większość była częścią kolekcji z Conservatorio Luigi Cherubini we Florencji.

Kolekcja obrazów na złotym podłożu w Galleria dell'Accademia di Firenze, sięgająca od XIII do początku XV wieku, jest bardzo ważna, ponieważ zawiera arcydzieła najważniejszych florenckich artystów tamtych czasów. Cecylii, Bernardo Daddi, Taddeo Gaddi, Andrea Orcagna Nardo di Cione Giovanni da Milano Agnolo Gaddi.

Posiada również wspaniałe sekcje zarezerwowane dla XV-wiecznego malarstwa: późnogotyckie i renesansowe style, które były współczesne we Florencji w pierwszych trzech dekadach wieku.

Jedną z wybitnych późnogotyckich grup jest Lorenzo Monaco; wśród dzieł malarstwa renesansowego są te autorstwa Paolo Uccello Sandro Botticelli Domenico Ghirlandaio Filippino Lippi. Po nich następują kolekcje sztuki z XVI wieku, które celebrują arcydzieła Fra' Bartolomeo Andrea del Sarto Pontormo i które były współczesne rzeźbom Michała Anioła z tego okresu.

Ołtarze z XVI i XVII wieku wyrażają rozwój malarstwa florenckiego pod wpływem Michała Anioła i nowych wartości duchowych kontrreformacji.

Ponadto Galeria Odlewów Gipsowych posiada ważną galerię obrazów artystów z XIX wieku, którzy byli w jakiś sposób związani z Accademia di Belle Arti jako studenci lub instruktorzy.

Po wejściu do Galleria dell'Accademia wita nas model Gwałtu na Sabinie autorstwa Giambologny, który znajduje się w Sali Kolosów.

W tym miejscu znajduje się niezwykły XVI-wieczny model z surowej gliny w skali 1: 1 do marmuru, który Giambologna wyrzeźbił w 1582 roku i jest obecnie zainstalowany w Loggia dei Lanzi, Piazza della Signoria we Florencji.

Galleria dei Prigioni gościła niedokończonych Niewolników i jeńców Michała Anioła Buonarrotiego, przeznaczonych do grobowca w rzymskim kościele San Pietro in Vincoli, w tym także jego Świętego Mateusza i Pietę z Palestriny, ale ostatecznie doprowadziła do tego, co wielu uważa za najsłynniejszą istniejącą rzeźbę: Dawid Michała Anioła, śmiało pojawiający się w centrum apsydy.

W Salone dell'Ottocento znajduje się Galeria Odlewów Gipsowych, zawierająca szereg modeli gipsowych autorstwa Lorenzo Bartoliniego, jednego z najważniejszych włoskich rzeźbiarzy pierwszej połowy XIX wieku.

Znajdują się tu również gipsowe odlewy Luigiego Pampaloniego, kolejnej czołowej postaci Accademia fiorentina di Belle Arti.

Założony w 2001 roku Departament Instrumentów Muzycznych jest domem dla trzonu dawnej kolekcji w Conservatorio "Luigi Cherubini" we Florencji i prezentuje około pięćdziesięciu dzieł z wielkich prywatnych kolekcji Toskanii, głównie rodzin Medici i Lorraine, zebranych od drugiej połowy XVII do początku XIX wieku.

Wśród godnych uwagi zbiorów znajdują się altówka tenorowa i wiolonczela Antonio Stradivariego z 1690 roku dla kwintetu wielkiego księcia Ferdinando de' Medici, wiolonczela Niccolò Amati (1650) i owalny szpinet Cristofori. Wśród naprawdę wyjątkowych eksponatów znajduje się również całkowicie marmurowe psałterium. Oprócz instrumentów, w muzeum znajdują się dzieła Antona Domenico Gabbianiego i Bartolomeo Bimbiego, szczególnie związane z muzycznym dziedzictwem dworu Medyceuszy.

Stacje multimedialne umożliwiają odwiedzającym słuchanie dźwięków konkretnych instrumentów, jednocześnie wprowadzając ich w muzykę całej epoki wielkiego księstwa florenckiego.

Księgarnia Galerii Accademia

Znakomity wybór oficjalnych książek o Galerii Accademia we Florencji.

Można je zarezerwować online w specjalnej cenie!

ARCHIWUM HISTORYCZNE LORENZO BARTOLINIEGO

Inicjatywa digitalizacji i indeksacji całego archiwum Lorenzo Bartoliniego została przeprowadzona w latach 2021-2022.

Archiwum trafiło do Galerii dzięki dwóm oddzielnym darowiznom, jednej w 2011 roku, a drugiej w 2013 roku. Zakupione od spadkobierców, w tym czasie obie kolekcje zostały bardzo starannie zreorganizowane i skatalogowane.

Składa się z dziewięciu sekcji zawierających korespondencję osobistą i zawodową, listy na temat zleceń, kopie autografów, projekty, dokumenty prawne i finansowe, zeszyty (z rysunkami autografów) i druki. Obejmuje ona daty od 1810 do 1850 roku (rok śmierci rzeźbiarza).

Późniejsza dodatkowa dokumentacja do 1935 roku była związana ze sprawami spadkowymi.

DAROWIZNA GATTI-KRAUS

W Departamencie Instrumentów Muzycznych Galleria dell'Accademia znajduje się sala poświęcona florenckiemu muzykologowi, antropologowi i kolekcjonerowi Alessandro Krausowi z końca XIX wieku.

W tym miejscu odwiedzający mogą zapoznać się z ogromną kolekcją książek samego Krausa, przekazaną w 2008 roku przez jego spadkobierczynię Mirellę Gatti-Kraus do tej Galerii: ponad 200 tomów na temat historii muzyki; 387 librett operowych (niektóre wyjątkowo rzadkie i starożytne); najwcześniejsze z nich sięgają 1675 roku, pięćdziesiąt innych zostało opublikowanych między końcem XVII a końcem XVIII wieku, a kolejne 280 pojawiło się w XIX wieku.

Biblioteka stale wzbogaca swój zasób monografii muzycznych, ponieważ kolejne tomy (w czasopismach lub na mikrofiszach) pojawiają się dzięki darowiznom lub wymianie instytucjonalnej z pokrewnymi instytucjami zainteresowanymi muzealnictwem w zakresie badań nad wystawami i projektami restauracyjnymi również w tej Galerii. Obecnie trwają prace nad reorganizacją i inwentaryzacją Biblioteki Monografii Muzycznych.