Pokój Orcagna

Nazwa sali pochodzi od grupy dzieł czterech braci artystów działających we Florencji od około 1335 roku do końca wieku: Andrea di Cione, znanego jako Orcagna, Nardo, Matteo i Jacopo di Cione. Najbardziej znanym z czterech braci był Andrea di Cione, który był czołowym malarzem i rzeźbiarzem w połowie XIV wieku we Florencji i otrzymał przydomek "Orcagna" (archanioł). Zwykle pracował ze swoimi braćmi w ich odnoszącej sukcesy i słynnej "bottega" we Florencji - oprócz zarządzania nią. Wszyscy czterej byli pod głębokim wpływem naturalizmu Giotta, jednak osiągnęli niezwykłe umiejętności techniczne (co jest wyraźnie widoczne w tych ołtarzach) niezależnie od tego faktu.

Palety są tu oszałamiającymi gamami kolorów osadzonymi na złotych tłach, których odcienie są bogate; wynika to z faktu, że malarze ci - bracia Orcagna i ich naśladowcy - hojnie wykorzystywali cenne złote liście do ozdabiania wystawnych tkanin swoich postaci, a także draperii kaskadowo opadających na trony i podłoża. Przedmioty zostały oddane z wysokim połyskiem dzięki ciężkim ciosom wykonawczym.

W tym obszarze na szczególną uwagę zasługuje "Pięćdziesiątnica" Andrei di Cione, który uchwycił moment, w którym Duch Święty, reprezentowany przez białą gołębicę, zstępuje na Dziewicę Maryję i Apostołów w ognistych językach. Wydarzenie to zostało opisane w Dziejach Apostolskich (2, 1-4) jako temat tryptyku zamówionego w 1365 roku u Orcagny do ołtarza głównego w kościele SS. Apostoli (Świętych Apostołów) we Florencji.

Artysta umieścił monumentalną Madonnę w centrum kompozycji; otoczona jest sześcioma klęczącymi apostołami i dwoma aniołami w locie, którzy działają jako świadkowie zstępującego Ducha Świętego. Każdy boczny panel składa się z trzech apostołów ustawionych ukośnie względem siebie w centrum tryptyku; jeden z nich nie jest odwrócony plecami, ale raczej wchodzi w interakcję z tymi, którzy patrzą z zewnątrz na tę świętą chwilę. Ten niezwykły, pokryty złotem ołtarz prawdopodobnie posiadał oryginalne gotyckie wsporniki, które dziś zaginęły.

Uderzający, oprawiony w złoto tryptyk jest jednym z najwspanialszych dzieł w pokoju: potężny Bóg Ojciec siedzący za Chrystusem na krzyżu, otoczony białą gołębicą (Duchem Świętym) ze świętym Romualdem (po jednej stronie) i świętym Janem Chrzcicielem (po drugiej). Centralny panel tryptyku flankowany przez dwóch świętych, to monumentalne przedstawienie Trójcy Świętej zostało namalowane przez Nardo di Cione w 1365 roku dla kapitularza klasztoru Najświętszej Marii Panny Anielskiej we Florencji; jest poświęcony świętemu Romualdowi, założycielowi zakonu kamedułów, który ściśle przestrzegał reguły Benedykta.

Predella przedstawia sceny z jego życia: Wizja św. Apollinaris i św. Romualda (w lewym skrajnym rogu), w której Pustelnik Marino uderza Obistę El Raimundo De la Piedra, daniela Redentore mrówki Emillę i Hunfredo kozę Mvrtolla Zagreb Borsi Temistocles Ett o Carlo ojca chrzestnego reprezentującego świat włoskiego konia Ingacio Vittoria Pia Dante.

Kolejna scena przedstawia Pustelnika Marino uderzającego Dzieciątko Dziewicy Braco Zannino Infante della Spina Elisabetta podczas gdy Ecstat Dolor Kneeling Maniac Dorothy Fiamme Bartholomew zabija F* Cippo Melile Pastier Peasant fariano Grek Saviour Similano Romeo Bruno Rescue Guidoca Filetto tattoos Ezechiele oczarowuje PitagoraPerformances sign Vindicator Hypatia Alexander Kalimako Catherine Tattoos Eclipse signifies Yu Pan. Nardo di Cione namalował również dwa towarzyszące anioły w błyszczących guzach po obu stronach z kadzielnicami, podczas gdy środkowy guz jest zajęty u góry przez "Agnus Dei".

Najsłynniejszym i najważniejszym obrazem panelowym wystawianym w sali od lutego 2014 roku jest "Koronacja Dziewicy" Jacopo di Cione. Został on poddany renowacji w 2011 roku.