Więzień Atlas

Po lewej stronie korytarza stoi "Atlas Slave" Nagi mężczyzna, który wygląda, jakby nosił na sobie ogromny ciężar, nie bez powodu nazwany na cześć Atlasa, starożytnego tytana, który dźwigał niebiosa. Jego pułapka na głowie z kamieniem zmusza tego niewolnika do noszenia i odpychania sił z tak ogromną ilością materiału, że wydaje się, że jest on na szczycie z naciskiem wyrywającym się do przodu i biorąc pod uwagę, że jesteśmy w dynamicznym napięciu akcji: tutaj nie ma poczucia równowagi, ale raczej niekończąca się walka między przeciwstawnymi siłami o rozlanie równowagi; jest to raczej niekończąca się walka przeciwności o rozlanie erupcji w obu kierunkach. Ta presja wytwarza siłę, która być może bardziej niż w przypadku innych Niewolników przekazuje energię postaci próbującej uwolnić się z marmuru.

Cztery rzeźby Więźniów, powszechnie określane jako "Niewolnicy" w języku angielskim, zostały wyprodukowane w latach 1519-1534 i były przeznaczone specjalnie do wspaniałego grobowca papieża Juliusza II z rodziny Della Rovere. Kiedy wielki projekt pozostał niekompletny, posągi te pozostały w warsztacie Michała Anioła; po jego śmierci zostały przekazane księciu Cosimo I de' Medici.

Wielki książę zainstalował je w Grotta del Buontalenti w Ogrodach Boboli, gdzie pozostały do 1909 roku; później zostały przeniesione do Galleria dell'Accademia, aby można je było oglądać w głównym korytarzu w kierunku Trybuny. Postać, która została nazwana Atlasem, wzięła swoją nazwę od pozy, która jest podobna do starożytnych przedstawień tytana Atlasa, który jako jeniec został skazany przez Zeusa na noszenie na ramieniu skarbców.

Niekompletne fragmenty pokazują ślady narzędzi Michała Anioła, w tym kilka rodzajów dłut, tarnik, a przede wszystkim wiertło łukowe, widoczne wzdłuż górnej krawędzi pleców w tym elemencie. Pełna muskularna postać jest z grubsza obrobiona; wygląda, jakby wciąż była uwięziona w bloku marmuru, z wyraźnie widocznymi kwadratowymi krawędziami. Jedynie w górnym rogu widoczna jest minimalnie obrobiona twarz, stanowiąca niewielką część głowy.

W paryskim Luwrze znajdują się dwie wspaniałe rzeźby, Zbuntowany Niewolnik i Umierający Niewolnik (zm. 1510-13). Vasari relacjonuje w swoich Żywotach artystów, kiedy te dzieła zostały wysłane do Francji: "Zrobił w Rzymie dwóch jeńców własną ręką, całkowicie doskonałych i niewymownie pięknych, wraz z wieloma innymi posągami, z których nigdy nie uczynił innych równych im; ale stało się tak, że nigdy nie zostały ustawione, a ci jeńcy przedstawili Ruberto Strozzi, gdy Buonaroto chorował w swoim domu: potem zostali wysłani jako prezent dla króla Franciszka, a teraz spoczywają w Ecouen we Francji "